De historische ontwikkeling van het landschap

Onze voorouders op Ameland leefden met en van de natuur. De structuur van het eiland werd nuttig gebruikt; zo liggen de dorpen in de beschutting van de duinbogen. De washovergebieden, waar de natuur vrij spel had, werden ‘getemd’ door de aanleg van verschillende stuifdijken. Zo ontstonden er niet alleen verbindingspaden tussen de dorpen, maar ook grote gebieden die van de invloed van de zee werden afgesloten. Deze raakten begroeid en zijn deels ontgonnen voor landbouw, bijvoorbeeld de ‘9 boeren’ in het Hagedoornveld.

Stuifdijken 

In de negentiende eeuw werden stuifdijken aangelegd. Met het plaatsen van schermen van rijshout en het opschuiven van zand werd de basis gelegd; de wind deed vervolgend de rest. Door duinvorming werd de dijk steeds hoger en steviger. 

Waterbeheer

Door de ontstaansgeschiedenis als washovercomplex en de aanleg van stuifdijken heeft het gebied een karakteristieke waterhuishouding die ook van invloed is op de omgeving. Kennis van oude watergangen, het natuurlijk watersysteem en de invloed van klimaatfactoren is belangrijk bij het ontwerp voor de herinrichting van het gebied.

Het Hagedoornveld is een vrij vlak, laaggelegen en nat gebied. De verwachting is dat de grondwaterstand door externe factoren de komende decennia tussen de 10-30 centimeter zal stijgen. Dit heeft gevolgen voor de paden die hier lopen. Bij de herinrichting zullen we samen met gebruikers kijken naar een oplossing voor dit probleem.